V

VHD

Bij konijnen komen verschillende besmettelijke ziekten voor. Eén hiervan is viraal hemorrhagisch syndroom (VHS). Deze ziekte wordt overgebracht door uitscheidingsproducten (met name urine) van wilde konijnen en kan dus binnengehaald worden door het voeren van zelf geplukt groenvoer. Verder kan VHS ook door insecten worden overgebracht. VHS veroorzaakt bloedingen in het lichaam en kan binnen een paar uur leiden tot sterfte. Preventief kunt u jaarlijks uw konijn laten vaccineren.

Symptomen

Het virus tast bloedvaten aan en geeft overal in het lichaam bloedingen. Deze ziekte verloopt meestal zo snel dat niets opvalt en het konijn plotseling dood wordt gevonden. Een enkele keer is het konijn slap en sloom, komt er bloederig schuim uit de neus en heeft het konijn een moeilijke ademhaling.

Vaccineren

Omdat deze ziekte een erg hoog sterfte percentage kent, raden wij u aan om uw konijn in te laten enten. Dit kan vanaf een leeftijd van 5 weken. De bescherming treedt een week na de enting op.

Om uw konijn te beschermen is het verstandig om contact met wilde konijnen, muggen en vlooien zoveel mogelijk te voorkomen. Daarnaast kunt u uw konijn laten vaccineren tegen zowel VHS als myxomatose. Dit was tot op heden voor Myxomatose twee keer per jaar nodig en voor VHS één keer per jaar, maar helaas boden deze vaccinaties niet altijd volledige bescherming.

Sinds 2012 is een nieuw vaccin op de markt tegen Myxomatose en VHS. Dit nieuwe vaccin heeft twee grote voordelen: het hoeft slechts één keer per jaar toegediend te worden en het geeft een optimale bescherming voor beide ziekten (wetenschappelijk aangetoond). Uw konijn is hierdoor met één injectie een heel jaar lang beschermd. Voor informatie kunt u altijd bij uw dierenarts terecht.

Tips

Verder aanvullende maatregelen die u kunt treffen om de kans op myxomatose en VHS te verkleinen zijn:

• Regelmatig het hok schoonmaken en daarna desinfecteren, bijvoorbeeld met een 2% halamid-oplossin
• Het plaatsen van vliegengaas en ophangen van vliegen (kleef)strips bij het hok.

Voeding

Het is belangrijk dat konijnen altijd ruwvoer (hooi) tot hun beschikking hebben. Hooi speelt een belangrijke rol voor de spijsvertering en het gebit. Stro dient als bodembedekking in het hok, maar heeft verder geen voedingswaarde. Naast hooi kan er ook een beperkte hoeveelheid brokjes en bepaalde soorten groenten en fruit aan het konijn gegeven worden.

Ruwvoer

• Hooi (dus geen stro) is zeer belangrijk om het spijsverteringskanaal goed te laten werken en dient altijd voor het konijn beschikbaar te zijn.
• Door het kauwen en malen van het hooi krijgen gebitsproblemen minder kans.
• Ook neemt de kans op diarree en overmatige gasvorming aanzienlijk af.

Brokjes

• Het voer, liefst pellets, moet in afgepaste hoeveelheid worden gegeven: twee eetlepels pellets per dag (=40 gram) is over het algemeen voldoende! Bovendien eet het konijn bij grote hoeveelheden voer niets meer van zijn hooi.
• Pellets zijn donker groene staafjes welke alles bevatten wat een konijn nodig heeft. Er bestaat ook gemengd voer, maar het nadeel hiervan is dat het konijn er alleen uitpikt wat hij lekker vindt en de rest laat liggen. Zo krijgt hij een te eenzijdige voeding.
• Een konijn dat niet eet, moet zo spoedig mogelijk worden gedwangvoederd (bv. met geweekte pellets/Brinta®/Recovery®). Wanneer het konijn na 1 dag niet uit zichzelf gaat eten, het dwangvoeren niet lukt of wanneer het dier verslechtert, neem dan zo spoedig mogelijk contact op met de dierenarts!
• Als het spijsverteringskanaal eenmaal helemaal stil ligt, is het moeilijk weer op gang te krijgen.

Groente en fruit

• Wen het konijn langzaam aan groente en fruit; geef kleine hoeveelheden per keer en bouw dit langzaam op. Het konijn kan slecht tegen een plotselinge voerwisseling.
• Wees voorzichtig met groenten die veel vocht bevatten zoals sla en andijvie.
• Pas ook op met bloemkool en andere koolsoorten; deze groenten kunnen bij grote hoeveelheden leiden tot gasvorming in de buik.
• Groenten geschikt voor konijnen zijn; andijvie, witlof, wortel, peterselie, paardenbloemblad en in beperkte mate slasoorten en groen van de kool.
• Fruit geschikt voor konijnen is: appel, peer, banaan, sinaasappel, mandarijn.

Water

Er moet altijd voldoende vers water aanwezig zijn in het verblijf. De behoefte aan water is afhankelijk van de hoeveelheid groenvoer uw konijn krijgt. Als het konijn veel groenten krijgt, zal hij minder water nodig hebben. Een konijn mag in ieder geval nooit zonder water zitten.

Voortplanting

• Vrouwtjes (voedsters) en mannetjes (rammelaars) zijn tussen de 4-8 maanden leeftijd geslachtsrijp, dat is als ze volledig uitgegroeid zijn.
• Kleine rassen op 4-5 maanden, medium rassen op 4-6 maanden en grote rassen op 5-8 maanden leeftijd.
• Voedsters zijn het gehele jaar door vruchtbaar.
• Door de paring, welke 2 seconden (!) duurt, wordt de eisprong opgewekt.
• De draagtijd is gemiddeld 30-33 dagen.
• De worpgrootte is 4-12 jongen, maar is afhankelijk van het ras en hoeveel nesten het dier al heeft gehad:
• Kleinere rassen hebben kleinere worpen (het dwergkonijn 4-5) en grotere rassen grotere (Vlaamse reus 8-12 jongen).
• Het konijn bouwt op 18-20e dag van de dracht een nest met hooi en haar dat zij van haar buik plukt.
• Een schijnzwangerschap duurt 18-20 dagen en is herkenbaar aan het bouwen van een nest en het kaalplukken van de onderbuik, maar er komen geen kleine konijntjes.
• De jongen zijn nestblijvers; ze worden kaal en blind geboren en blijven tot 3 weken in het nest
• Moeders geven slechts eenmaal per dag 5 minuten melk aan de jongen.
• Tot 6 weken mogen ze bij de moeder blijven.
• Het konijn komt in de puberteit op het moment dat hij geslachtsrijp wordt: de mannen kunnen gaan sproeien (vergelijk bij de kater; sterk ruikende urine), de vrouwen worden territoriaal en kunnen zelfs agressief worden (grommen en uitvallen naar een hand in het hok).

Ziektenkostenverzekering

Op het gebied van diergeneeskunde is er tegenwoordig veel mogelijk, denk maar aan uitgebreide gebitsbehandelingen, kijkoperaties, orthopedische ingrepen, etc. U wilt graag de beste zorg voor uw huisdier. Maar deze behandelingen of onderzoeken kunnen veel geld kosten. Een oplossing kan zijn om een ziektekostenverzekering af te sluiten voor uw hond, kat of konijn.

U bent zelf verzekerd tegen ziektekosten. Dat is verplicht, maar u ziet er ook de noodzaak van in. Want stel: u heeft een dure medische behandeling nodig, dan betaalt de zorgverzekeraar de rekening gelukkig. Ook op het gebied van diergeneeskunde is er tegenwoordig veel mogelijk. Sommige behandelingen of onderzoeken kosten echter veel geld. Uw hond, kat of konijn kan ernstig ziek worden of betrokken raken bij een ongeval. Vaak komt u dan voor een moeilijke keuze te staan: uw huisdier kan wel behandeld worden, maar dit kan soms honderden tot duizenden euro’s kosten. Wij horen in de praktijk vaak: ‘Jammer toch dat mijn huisdier niet verzekerd is, net zoals bij mensen.’ Het is bij velen nog onbekend dat er verzekeringen bestaan voor huisdieren, terwijl dit in landen zoals Engeland en Zweden de normaalste zaak van de wereld is.

Er zijn verschillende soorten verzekeringen voor huisdieren. Ons advies is om, mocht u uw huisdier willen laten verzekeren, een bekende en grote verzekeringsmaatschappij te kiezen. Wij kunnen u hierover advies geven.

Om u ten slotte nog een indicatie te geven van de kosten voor een verzekering voor hond of kat: al vanaf € 7,95 per maand biedt een betrouwbare verzekering het Basis Pakket aan. Als u nog vragen heeft of graag extra informatie wilt over dit onderwerp, neem contact op met uw dierenarts.